Het project voorziet in IT hulpmiddelen waarbij deze informatie wordt opgehaald en door intelligente software wordt beoordeeld op basis van het referentiekader van de beschikbare data. Dat referentiekader is zo groot als de beschikbare data zelf, daarmee is het potentieel enorm. Stel je voor dat deze software in staat gaat zijn om de data van duizenden, misschien wel tien of honderdduizenden dossiers te analyseren, hoe betrouwbaarder kan dan bijvoorbeeld de diagnose zijn. Artificiële Intelligentie in deze toepassing, geeft de presentator aan, is overigens wel precair. Een arts beschikt ook altijd over de ‘zachte’ data, hoe voelt de patiënt zich, wat wil hij etc.. Daarmee heeft het project ook zeker niet als doelstelling om zelfstandig te gaan diagnosticeren, de bedoeling is vooral om de specialisten een geautomatiseerd advies te kunnen geven, de eind beoordeling ligt altijd bij de specialisten zelf. Wat een gaaf project is dit. Ik zou bijna zeggen helaas is onze rol in dit project beperkt, wij zijn als integratie specialisten gevraagd om in dit project de informatie vanuit het Elektronisch Patiënten Dossier (E.P.D.) en aanpalende systemen gestructureerd aan te leveren aan de applicatie die de intelligente analyses gaat doen.